Niet schrikken. Het huis lekt niet. Althans, dat is moeilijk te checken omdat we al weken aan een stuk geen regen hebben gezien. Met elke dag temperaturen van ver over de dertig graden mag je deze zomer nu al geslaagd noemen. Lekkage dus. Bij mijn nieuwe aanwinst, een Citroën CX 20 Leader uit 1988! Aanleiding voor de aanschaf van deze Franse klassieker was het vroegtijdig ‘overlijden’ van mijn XM. Net op nieuw kenteken liep het horten en stoten dermate de spuigaten uit, dat dit geen betrouwbaar vervoermiddel meer was. En repareren was er niet bij, want alle experts die ernaar gekeken hebben konden geen oorzaak voor het probleem vinden. Officieel afgeschreven dus. Struinend op leboncoin.fr bekeek ik alle te koop staande XM’s. Ik ben zelfs naar twee kandidaten wezen kijken. Maar daar werd ik ook niet blij van. Fransen hebben de neiging om het onderhoud en reparaties aan hun auto zelf te doen of ze door een vriendje met een nagelschaartje en een klosje touw te laten uitvoeren …

Dus kijkt een autoliefhebber verder. In Riez (half uurtje hiervandaan) stond een CX 20 Leader uit 1988, vraagprijs € 1.200,-. 70.000 kilometer, eerste eigenaar, in zeer goede staat, geen roest, stoelhoezen over de originele bekleding vanaf nieuw, aankoopnota nog aanwezig. Paar foto’s erbij, voilà. Alle ingrediënten van een trouvaille! Ik kreeg flashbacks naar de tijd dat ik nog regelmatig snoeken uit Frankrijk naar Nederland haalde. De contactpersoon bleek een jongeman die de advertentie namens zijn vader had geplaatst. Het adres in Riez waar ik de auto zou kunnen bewonderen was het vakantieadres van de familie. Jonge Cédric wist me nog wel te vertellen dat de auto ergens een hydraulische lekkage had en dat de hemelbekleding losliet. Bekende euvels bij 28 jaar oude CXen. De afspraak was gemaakt. Op 9 juli reed ik hortend en stotend naar Riez. In een garagebox stond hij dan. Helemaal bedekt door het stof van jaren. Accu op sterven na dood, dus starten ho maar. Wel kon ik zien dat dit een zeer gaaf exemplaar was en op het woord van de eigenaar dat ik er rijdend mee naar huis zou kunnen deed ik een bod. Er kon zowaar een paar honderd euro van de vraagprijs af! De volgende dag waren Janna en Marco gearriveerd, mijn logeetjes voor een week. We togen gedrieën naar het Plateau de Valensole, gewapend met nieuwe accu en een bundel bankbiljetten. Onderweg busladingen toeristen die mekaar fotografeerden tussen de immense lavendelvelden. Monsieur Poeta liet me de auto starten en naar buiten rijden. Toen kon ik pas echt de stoffige schoonheid van Robert Opron’s ontwerp bewonderen. Onvoorstelbaar, zo oud en geen spoortje roest. Geen deuken van betekenis, geen krassen, niks. En onder de stoelhoezen? Jawel: nieuw. De papieren werden opgemaakt, geld overhandigd en blij als een kind reden we de weg weer terug naar Tourtour.

Dezelfde avond heb ik de CX eens goed gewassen en de maandag erop de garage gebeld. Met een hydraulische lekkage kon ik meteen terecht. Mooi, dan konden ze meteen een beurt geven en olie verversen. De hydraulische lekkage bestond uit een slecht afsluitende rubber kap van een van de hoogteregelaars. Dat was dus zo verholpen. Erger was een behoorlijke benzinelekkage in de buurt van diezelfde hoogteregelaar. Maar de vaardige eigenaar van Citroëngarage Boutal in Salernes prikte er een nieuwe rubber leiding tussen en dat was dat. ’s Middags mocht ik – na de lunchpauze – terugkomen voor de beurt. Ik vond het wel vreemd dat de auto nog steeds naar benzine stonk. Toen bleek dat ook aan de achterkant een lekkage was waar de brandstof uit gutste! De monteur heeft toen maar alle benzineleidingen van voor tot achter vervangen en een nieuw benzinefilter geplaatst. Pfff …

Op dit moment staat de CX Leader nog steeds bij de garage. Monsieur le mécano adviseerde me om eerst de 28 jaar oude distributieriem te laten vervangen. Maandag is hij dan echt klaar (hoop ik), dinsdag mag hij dan naar de Controle Technique om daarna het kenteken te kunnen overschrijven. Binnenkort rij ik er dan mee naar Camurac in de Franse Pyreneeën om mijn vrienden Marjon en Rodrique Clijsen van hotel Château de Camurac weer te zien. Een rit van vijf uur zal de auto zeker goed doen. Wordt vervolgd …